ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΝΤΑΝΤΑ

Και να πει κανείς πως το αφήσαμε για τελευταία στιγμή! Οχι βέβαια!. Από τέλος Ιουλίου έχουμε ξεκινήσει κι ακόμα δεν έχουμε καταλήξει...

Η ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΔΑ-ΜΑΡΙΛΕΝΑ


Τον Ιούλιο μας έσωσε η Μαριλένα. Μια γλυκειά κοπέλα περίπου 30 που την ερωτεύτηκε ο μπέμπης με την πρώτη ματιά. Του 'λεγε λογάκια, του τραγούδαγε όμορφα, εφευρετική και δημιουργική, με πηγαίο ένστικτο. Ομως από την άλλη, διαθέσιμη μετά τις 15.30 αφού το πρωί πήγαινε αλλού, με 7 ευρώ την ώρα, κι από το δεκαπενταύγουστο την ξεχάσαμε γιατί πήγε διακοπές και μετά σε νηπιαγωγείο. Επίσης, δεν δούλευε Σαβ/Κυρ, δούλευε μόνο οχτάωρο, και δεν πλησίαζε το νεροχύτη ούτε για να ξεπλύνει τα εξαρτήματα του θήλαστρου.

Η ΝΕΑ ΓΕΩΡΓΙΑΝΗ-ΛΑΡΙΣΑ


Την Λαρίσα την είδαμε μια μέρα. Νέα κι εργατική, αλλά με το καλημέρα έβαλε τους όρους της: Ακόμα κι αν ερχόταν φουλ τάιμ, δουλεύει πενθήμερο (άρα ποιός θα κρατούσε το μωρό τις Κυριακές που δουλεύω, κι εγώ κι ο Στάθης;). Η Λαρίσα με το καλημέρα δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία στο μωρό α΄λλά στα ...υπόλοιπα: «παίρνω 850 ευρώ το μήνα για πέντε μέρες την βδομάδα, και όχι, δεν μπορώ να έρθω μαζί σας στις διακοπές. Τα ζητάω γιατί είμαι πολύ καλή, θα το δείτε, κι επίσης δεν χρειάζομαι ΙΚΑ γιατί με καλύπτει ο άντρας μου». Το ύφος ήταν «αν σας αρέσει, αν δεν σας αρέσει μην με ενοχλείτε!». Προτιμήσαμε να ΄την αφήσουμε στην ησυχία της.

Η ΜΕΓΑΛΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ΓΕΙΤΟΝΙΣΣΑ-ΔΗΜΗΤΡΑ

Αυτό είναι το τρέχον σενάριο. Η 67χρονη γειτόνισσα που μεγάλωσε πριν απο πολλά χρόνια τα ανίψια της. Γεννημένη ...γιαγιά. Ερωτεύτηκε αμέσως το μωρό το οποίο το ...φτύνει χιλιάδες φορές στον αέρα για το κακό μάτι, ενώ σε οτιδήποτε αρνητικό ειπωθεί του στυλ «να προσέχετε να μην πνιγεί όταν τρώει» η αντίδραση είναι «όχι, όχι Παναγία μου φτου φτου φτου»!Την πρώτη μέρα εμφανίστηκε με μεγάλο ξύλινο σταυρό.
Ακούραστη όμως! Να πηγαινοφέρνει το μωρό αγκαλιά πάνω κάτω μέχρι αηδίας (και το αγγελούδι μου να κοιτάζει με μια έκφραση αηδίας στα χειλάκια του αλλά ...αφ υψηλού!). Τα μεσημέρια όμως πρέπει να φεύγει για να τρώει με την μοναχοκόρη της ετών 30 ( ο άντρας της σκοτώθηκε όταν η κόρη της ήταν 9 μηνών κι από τότε είναι αχώριστες). Σε δύο κρίσιμα τεστ απέτυχε: να ηρεμήσει το μωρό στην κρίση κλάματος πριν τον βραδυνό ύπνο. Το πάλεψε όμως με την γνωστή αγκαλιά λέγοντας αδιάκοπα στο μωρό «σώπα σώπα σώπα», ή «ποτέ ποτέ ποτέ» (!), ή «μη μη μη», στα οποία η δική της εμφανής νευρικότητα έκανε το μπέμπη ν ανεβάζει την ένταση. Στην απόπειρα ταίσματος του μωρού με μητρικό γαλατάκι ημέρας πάλι απέτυχε λέγοντας έντρομη «θέλεις το βυζάκι της μαμάς σου έ», γεγονός επίσης που έπιανε στον αέρα ο μικρός και δεν έβαζε με τίποτα το μπιμπερό στρο στόμα (πράγμα που έκανε αμέσως μετά μαζί μου). Ηταν φανερό ότι δεν πίστευε πως μπορεί να τα καταφέρει...
Διαφορά attitude με Μαριλένα: το μωρό έχει αρχίσει να εκφωνεί λογάκια. Σχόλιο Μαριλένας: «ναι? λέμε λογάκια? για πες μου τα κουτσομπολιά?».
Σχόλιο κυρίας Δήμητρας: «Θέλει να πει τα παραπονάκια του! πες τα παράπονά σου αγαπούλα μου στην μαμά σου! Πω πο παραπονάκια που έχει!». (η αρνητική προσέγγιση των πραγμάτων από έναν άνθρωπο που κουβαλάει πολλή πίκρα μέσα του και σε κάνει να αναρωτιέσαι αν θελεις το μωρό σου στα τρία πρώτα χρόνια της ζωής του είναι καλό να μεγαλώσει μαζί της).
Ομως η κυρία Δήμητρα τα παλεύει όλα με αξιοθαύμαστο φιλότιμο. Ακούραστη με το μωρό. Το λατρεύει. Το προσέχει γιατί το γουστάρει και δεν αισθάνεται ότι δουλεύει. (δεν διαπραγματεύτηκε καν το μισθό της, γι αυτό και η ανταμοιβή ήταν μεγάλη). Της τηλεφωνείς το πρωί πχ στις 8 κι έρχεται. Και το βράδυ μένει κι ως τις δέκα. Κι όταν ο μπέμπης κοιμάται ρωτάει πάντα τι μπορεί να κάνει. Τις μέρες που έλειπε στην χώρα της η κοπέλα για τις δουλειές, η βοήθειά της στο σκούπισμα, σιδέρωμα, συμμάζεμα κλπ ήταν πολύτιμη. Ακόμα και τώρα. Επίσης: θα φέρει φρέσκο ψωμί κι αυγά, θα κοιτάξει το φαγητό, θα σηκώσει τηλέφωνα και θα ...βγάλει και το σκύλο βόλτα!


Η ΜΑΜΑ

Η μαμά για λόγους που δεν είναι της παρούσης έλειπε στο εξωτερικό εφτά μήνες και είδε το μωρό μια βδομάδα πριν τις εκλογές. Είναι εκπληκτικό πως με το «καλημέρα» πήρε την κατάσταση στα χέρια της. Με ισχυρή αυτοπεποίθεση (την οποία τα μωρά αμέσως αντιλαμβάνονται) τον τάισε, τον άλλαξε, τον ντάντεψε, και τον έβαζε διαρκώς είτε στο ριλάξ, είτε στον καναπέ, είτε στο κρεββάτι για να μην μάθει «συνέχεια αγκαλιά γιατί κουράζεται συνέχεια στα χέρια». Το μεγάλωμα του τετράχρονου σήμερα εγγονού της της φρεσκάρισε πλήρως το κεφάλαιο «μωρά» και της έδωσε τον απαραίτητο αέρα.
Ταυτόχρονα μεγάλη αποκάλυψη είναι κι ο μπαμπάς. Παίζει καταπληκτικά με τον εγγονό του και ξέρει πώς να τον ...κοιμίσει! (αγκαλιά πάνω κάτω ψιθυρίζοντας δικής του επινόησης νταντέματα. Ενα βράδυ που του αναθέσαμε να κρατήσει λίγο το μωρό μέχρι να δείξω στην μαμά πως να ζεστάνει το γαλατάκι, πέρασε από μπροστά μας λέγοντας ρυθμικά «τσίκι, τσίκι, τσίκι» στο παιδί το οποίο ήταν ήδη στην αγκαλιά του Μορφέα! Στην ερώτηση «πως τα καταφέρνεις βρε μπαμπά» η αφοπλιστική απάντηση ήταν «έχω τον τρόπο μου»! Η μαμά είναι η μεγάλη μας ελπίδα για το μέλλον με ένα και μόνο μειονέκτημα: Θα πρέπει να ξεσπιτωθεί και να έρθει στην Αθήνα την οποία ο μπαμπάς μισεί. ΄Θα το κάνει γιατί έχει υψηλό αίσθημα ευθύνης αλλά με μισή καρδιά στην επαρχία, στον μπαμπά και το σπίτι της...


ΤΑ ΠΕΘΕΡΙΚΑ

Θα ήταν Η ΛΥΣΗ αν δεν υπήρχαν εγγενείς αδυναμίες. Λατρεύουν όπως κανένας τον πρώτο τους εγγονό, ζουν γι αυτόν, τον σκέφτονται κάθε ώρα και στιγμή και θα έκαναν τα πάντα. Πρακτικά όμως: η μαμά είναι πια μεγάλης ηλικίας και πολύ κουρασμένη. Δυσκίνητη λόγω φλεβίτη και με μειωμένη ακοή. Πάντα δίπλα της ο πεθερός μου που είναι κοτσωνάτος, αλλά ως άντρας δεν μπορεί να διεκπαιρεώσει την πλήρη φροντίδα (άλλαγμα, μπανάκι, τάισμα, φροντίδα ρούχων και σκευών μωρού). Η επικοινωνία είναι πολύ καλή για την ηλικία του μωρού με τραγουδάκια και χαδάκια, ενώ αν μπορούσαν να αναλάβουν όλο το πακέτο αργότερα θα διάβαζαν με αγάπη παραμύθια στο μωρό και θα έβλεπαν μαζί του παιδικές σειρές. Επίσης θα του μαγείρευαν σπιτικό φαγητό με χαρά. Ομως έχουν και μικρότερά παιδιά (27 και 32 βέβαια) να φροντίσουν κι έτσι δεν γίνεται να εγκατασταθούν στο σπίτι μαζί με το μωρό για να καλύψουν το δικό μου άστατο ωράριο του σκληρού ιδιωτικού τομέα!


Η ΦΙΛΙΠΙΝΕΖΑ (Που ακόμα ψάχνουμε...)

Ακουσα ότι είναι οι καλύτερες. Μένουν στο σπίτι, γίνονται μέρος της οικογένειας, φροντίζουν το μωρό, το σκύλο και το σπίτι, έρχονται στις διακοπές και γενικά βολεύουν πολύ. Ομως κοστίζουν από 800-1000 ευρώ (μαζίμε ΙΚΑ), έχουν διαφορετική κουλτούρα, φιλοσοφία και συνήθειες από τους έλληνες και ευρωπαίους γενικότερα. επίσης μιλούν κυρίως αγγλικά,πράγμα που θα δυσκολέψει την επικοινωνία της με τις ...γιαγιάδες!