ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑΤΡΟ ΚΑΙ ΚΤΗΝΙΑΤΡΟ (ΜΑΖΙ)

Η επιβίβαση στο αυτοκίνητο έγινε στις 5.30. Στο ιατρείο φτάσαμε στις 7.00. Η Κηφισίας απροσπέλαστη. Δύο φορές σταματήσαμε στο δρόμο. Στο τέλος άφησα (για πρώτη φορά) το μωρό να κλαίει ασταμάτητα κι έτσι φτάσαμε, αφού τον πήρε ο ύπνος μετά τον Τροχονόμο.
Η γιατρός του που μοιάζει με μανεκέν μας υποδέχτηκε ανήσυχη, αλλά μας διαβεβαίωσε ότι το κλάμα δεν κάνει κακό. Στον προθάλαμο κι άλλα μωράκια, με τις γνωστές συζητήσεις μεταξύ των μαμάδων. Ξέρετε τώρα, «πόσο είναι», «τι βάρος έχει», «πόσο γεννήθηκε» και τι τρώει. Κάθε φορά νοιώθω την ίδια ντροπή. Δεν έχουμε δει κανένα μωράκι στο μέγεθος του μπέμπη. Χθες ένα χαριτωμένο κοριτσάκι που γεννήθηκε με διαφορά τριών ημέρών νωρίτερα, ήταν το μισό. Νοιώσαμε ακόμα πιο άσχημα όταν το αδελφάκι του σχολίασε «γιατί μαμά εσύ δεν ταίζεις έτσι την μπέμπα» βλέποντας εμάς να θηλάζουμε.
«Οι μαμάδες κάνουν πάντα το καλύτερο για τα παιδιά» ήταν το μοναδικό που σκεφτήκαμε να πούμε, γιατί η εν λόγω μαμά είχε κάποιο πρόβλημα στο στήθος γι' αυτό δεν θήλασε.


«ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΓΑΛΑ»

Είναι εκπληκτικό πως το θέμα του θηλασμού έρχεται κι επανέρχεται μεταξύ των μαμάδων. Οι ελληνίδες έχουν πάψει από καιρό να θηλάζουν για εντελώς ακατανόητους, κατ'εμέ, λόγους. Ασφαλώς και μπορώ να φανταστώ μια γυναίκα που πρέπει να επιστρέψει σε δυό μήνες στην εργασία της η οποία δυσκολεύεται να θηλάσει. Αλλά γυναίκες που κάθονται στο σπίτι τους! «Μου κόπηκε το γάλα» είναι η συνηθέστερη δικαιολογία. Και δεν λένε ψέματα. Ομως γιατί κόβεται το γάλα;

Αυτό που συνήθως ξεχνούν να πουν είναι ότι στο μαιαυτήριο τους πασάρουν έντεχνα ξένο γάλα ως συμπλήρωμα γιατί τάχαμου, μέχρι να τους έρθει το γάλα το μωρό πως θα ζήσει; Νοσοκόμες, μαίες και γιατροί, παράλληλα «ενθαρρύνουν» για θηλασμό αλλά σπάνια ενημερώνουν πλήρως τις μητέρες ότι αν τις πρώτες κρίσιμες ημέρες δώσουν και συμπλήρωμα με μπιμπερό το μωράκι μαθαίνει να τις θηλαστικές κινήσεις του μπιμπερό που είναι ΄πολύ πιο εύκολες για να αντλεί γάλα, συνηθίζει την γλυκειά γεύση του έτοιμου και σταδιακά εγκαταλείπει τον κουραστικό θηλασμό.
Ομως το γάλα παράγεται ανάλογα με την ζήτηση. Ενεργοποιείται μια ορμόνη, η ωκυτοκίνη, η οποία και δίνει το σήμα στον οργανισμό να παράξει γάλα (www.thilasmos.gr) . Το στήθος δεν είναι αποθήκη γάλακτος αλλά μηχανή παραγωγής. Οσο πιο πολύ ζητάει το μωρό, τόσο πιο πολύ γάλα παράγεται. Οι θηλαστικές κινήσεις του θηλασμού στο στήθος είναι εντελώς διαφορετικές από του μπιμπερό. Στο μπιμπερό κινείται το στοματάκι του μωρού κινείται μόνο γύρω από την θηλή του μπιμπερό όπως όταν μασάει πιπίλα. Στο ΄στήθος όμως το το μωρό πιάνει όλη την θηλή (μεγαλύτερη κίνηση) και κινεί την γνάθο γι αυτό βλέπεις τον μυ να κινείται μέχρι το αυτάκι του!
Το κανονικό γάλα έρχεται περίπου στις 15 μέρες και ο θηλασμός εγκαθίσταται ως διαδιακασία μετά από δύο μήνες. Γι αυτό και οι γιατροί συστήνουν αν θέλει κανείς να δώσει αργότερα μητρικό γαλατάκι με μπιμπερό (επιστροφή στην εργασία) να το ξεκινήσει μετά τους 2 μήνες ώστε να μην διακινδυνεύσει τον θηλασμό και ταυτόχρονα το παιδί να μην μπερδέψει τις δύο κινήσεις.


ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΕΧΟΥΝ ΓΑΛΑ

Ανεξαρτητώς σωματικού βάρους, μεγέθους στήθους και ηλικίας. Εξαιρούνται παθολογικές καταστάσεις, ασθένειες, περιπτώσεις που η μητέρα παίρνει φάρμακα που παιρνούν στο γάλα, κατάσταση της θηλής. Πολλές φορές για το τελευταίο, χρειάζεται μια προετοιμασία. Θυμάμαι πολύ καλά την Πέρμα. Στην πρώτη μας κιόλας συνάντηση μου είπε να βάζω μια φορά την ημέρα την κρέμα PURELAN της MEDELA στην άλω αφού δουλέψω μια μικρή ποσότητα στα δάκτυλα, να την απλώσω με εκτατικές κινήσεις για να ενυδατωθούν οι θηλές για τουλάχιστον ένα μήνα πριν τη γέννα. Και τόσο πριν από το θηλασμό όσο και στην αρχή μετά να αφήνω καθημερινά για κανένα τέταρτο το στήθος εκτεθειμένο στον αέρα (Τσιτσιολίνα!, έτσι μου είπε χαρακτηριστικά) αφού το έχω πλύνει για να στεγνώσει και να σκληρύνουν οι ρώγες για να μην πονάνε ή ανοίξουν όταν τις πιάσει το λαίμαργο στοματάκι.

Ο θηλασμός και το μητρικό γάλα είναι το καλύτερο δώρο της μητέρας στο παιδί της. Οι μητέρες το ωφείλουν στο μωρό τους. Δεν έχουν δικαίωμα να το στερήσουν από το μωρό τους. Δυστυχώς όμως οι περισσότερες είτε νομίζουν πως θα χαλάσει το στήθος τους, είτε δεν είναι ενημερωμένες, είτε βαριούνται γιατί ο θηλασμός θέλει κόπο, και στερούν από το μωρό τους το σημαντικότερο εφόδιο. Τις βλέπεις μετά να συνωστίζονται στα Νοσοκομεία Παίδων ή στα ιδιωτικά ιατρεία στεναχωρημένες γιατί τα μωρά τους αρρωσταίνουν με το παραμικρό...
Τις βλέπεις να τρέχουν στου διατροφολόγους γιατί τα παιδιά τους έχουν τάση για παχυσαρκία, και στους παιδίατρους γιατί τα μωρά τους παρ'οτι λαμβάνουν συνολικά 350.000 παραπάνω θερμίδες σε σύγκριση με ένα μωρό που θηλάζει, δεν παίρνουν βάρος. Νοιώθω θλίψη γι αυτά τα παιδιά που τελικά, δεν φταίνε σε τίποτα...Και πραγματική οργή για την τραγική έλλειψη ενημέρωσης των γυναικών και μάλιστα κάθε μορφωτικού επιπέδου σχετικά με τον θηλασμό.

Φυσικά χθες το βράδυ στο προθάλαμο της γιατρού μας δεν είπα τίποτα από όλα αυτά στην άγνωστη γυναίκα με το αδύνατο μωράκι. Τώρα πια δεν υπάρχει λόγος να την στεναχωρήσω. Συζητάμε όμως πάντα το θέμα με την σαν-μανεκέν-γιατρό-μας, την υπέροχη Μαρία Ματιάτου-Κτενά. Μητέρα η ίδια δίδυμων κοριτσιών τα οποία -ναι κυρίες μου- άκουσον άκουσον ΤΑ ΘΗΛΑΖΕ αποκλειστικά και ως βρέφη ήταν τροφαντές και χοντρούλες σαν το μπέμπη μου. Μου λέει πως έπαιρναν 1600 γραμμάρια κάθε μήνα μέχρι τον έκτο και να μην ανησυχώ που ο γιός μου 4 μηνών και 6 ημερών ζυγίζει 8.900, έχει ύψος 69 πόντους και φοράει ρούχα 6-9 μηνών! Ζυγίζει ένα κιλό παραπάνω από την ηλικία του.
Το γεγονός δεν θα με ανησυχούσε από μόνο του αν δεν είχα βεβαρυμένο ιστορικό διαβήτη της κύησης. Τους τελευταίους δύο μήνες της εγκυμοσύνης έκανα τέσσερις ενέσεις ινσουλίνης καθημερινά. Η Μαρία όμως με διαβεβαίωσε πως το μωρό παίρνει πολύ φυσιολογικά βάρος και μου έδωσε για άλλη μια φορά συγχαρητήρια (αυτό το'χω ξαναγράψει, αλλά επειδή η γιατρός είναι ο ΜΟΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΕΝΑΝ ΚΑΛΟ ΛΟΓΟ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΜΩΡΟΥ γι'αυτό το ξαναγράφω!. Ολοι οι άλλοι θεωρούν αυτονόητα όλα αυτά, το θηλασμό, τα ξενύχτια. Α! για να μην είμαι άδικη. Και η πεθερά μου μου έχει πει μπράβο για το θηλασμό. Η ίδια για ιατρικούς λόγους δεν θήλασε και το έχει μαράζι, και χαίρεται που ο εγγονός της τρέφεται με μητρικό γαλατάκι).

Ο μπέμπης έκανε λοιπόν το επαναλλειπτικό του πενταπλό εμβόλιο και δώσαμε ραντεβού σε ένα μήνα ξανά για τα επαναλειπτικά του ρετροϊού και της πνευμονίας.

Ο σκύλος

Ομως εκτός από ένα παιδί έχουμε κι ένα σκυλί με πονεμένο ποδαράκι! Το κεφάλαιο Παιδί και Σκυλί είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο από μόνο του που θα το ανοίξουμε άλλη φορά. Θέλω να πω όμως πόσο τυχεροί σταθήκαμε. Ο Γκούμι, ένα γλυκύτατο κοκεράκι έχει έναν γιατρό, τον Χρήστο Κτενά. Ο Χρήστος κάνει και κατ οίκον επισκέψεις. Δηλαδή για να καταλάβετε, εμείς αν αρρωστήσουμε δεν έχουμε γιατρό να έρθει σπίτι. Ο Γκούμι έχει!
Τον Γκούμι τον λατρεύουμε. Και η συγκατοίκησή του με το μωρό μας είχε απασχολήσει πολύ. Για καλή μας τύχη η γυναίκα του Κτενά είναι παιδίατρος! Κι έτσι αποφασίσαμε να πάμε εκεί το μωρό. Δηλαδή το μωρό και το σκυλί έχουν ως γιατρούς ένα ζευγάρι που έχει και παιδιά και σκυλιά! Μπίνγκο. Με την σκέψη ότι αφού τα παιδιά και τα σκυλιά του Χρήστου και της Μαρίας μεγάλωσαν αρμονικά οι άνθρωποι ξέρουν τι κάνουν, τους εμπιστευτήκαμε τυφλά.

Μάλιστα παιδιατρείο και κτηνιατρείο είναι δίπλα δίπλα. Χθες λοιπόν εκτός από το εμβόλιο του μπέμπη θέλαμε να δει ο Χρήστος και το πονεμένο ποδαράκι του Γκούμι. Εύκολο να το λες, δύσκολο να το κάνεις όταν είσαι μόνος. Φύσαγε κι ένας απίστευτος αέρας στη Νέα Ερυθραία..Μιάμιση ώρα κράτησε η εξέταση του Γκούμι που όταν βλεπει τον γιατρό του τρέμει σύγκορμος. Η εικόνα ήταν εκπληκτική. Η μία από τις δίδυμες επιστρατεύτηκε να κρατάει το μπέμπη για να βοηθήσω στο κράτημα του Γκούμι που με απίστευτη δύναμη δεν άφηνε να του ακουμπήσουν καν το πόδι!
Δεν θα σας κουράσω με λεπτομέρειες. Θ αναφέρω απλά ότι κάποια στιγμή πλύναμε με απολυμαντικό υγρό ένα χειρουργικό τραπέζι για να ...αλλάξω πάνα στο μωρό, κι ότι τον θήλασα μες το κτηνιατρείο δίπλα σε έναν ...παπαγάλο που σφύραγε κλέφτικα. Εμπειρίες.
Γυρίσαμε και οι τρεις κατάκοποι σπίτι στις 10.00 το βράδυ. Ευτυχώς αυτή την φορά το μωρό μου κοιμόταν, κι Γκούμι μισοναρκωμένος ακόμα ήταν με δεμένο ποδαράκι στο ανοιχτό εσωτερικά πορτ μπαγκαζ του τζιπ.
Η περιπέτεια της ταυτόχρονης εξόρμησης σε παιδίατρο και κτηνίατρο μαζί, Παρασκευή απόγευμα σε ώρα αιχμής, είχε και τα καλά της: το μωρό μου κοιμήθηκε χωρίς καν να πιεί προληπτικά λίγο depon (μην τυχόν και ανέβαζε πυρετό) μονορούφι από τις 11.00 έως τις 7 το πρωί!