Τρίτη 18 Αυγούστου 2009

Ποτέ, Βέβαια, Οκι, Ναι και Τίποτα

Αυτές είναι οι αγαπημένες λέξεις του γιού μου το καλοκαίρι του 2009.
Ξεκίνησε από το Πάσχα με την λέξη ποτέ. «Θες το γάλα σου»; τον ρωτούσε ευγενέστατη η υποψήφια νταντά από την Ρωσία. ΠΟΤΕ ήταν η απάντηση που την έστειλε στην Μόσχα. Το ΠΟΤΕ του Δημήτρη δεν ήταν ποτέ σκέτο. Συνοδεύονταν απο ένα εξίσου κατηγορηματικό ύφος που απομάκρυνε οποιονδήποτε τολμούσε να του κάνει ακόμα και την καλύτερη πρόταση πχ θες παγωτό. Απαντούσε πρώτα Ποτέ από κεκτημένη ταχύτητα και μετά το σκέφτονταν και έλεγε ένα γλυκό, ναι.

Η επόμενη φάση ήταν το Οκι. Κάποια μέρα μυστηριωδώς φύγαμε από την χώρα του Ποτέ για το πιο λογικό Οκι. Οκι, για το λούσιμο των μαλλιών, όκι για να βάλουμε ορό όταν η μυτούλα είναι συναχωμένη, όκι για να φάμε γιαούρτι κλπ. Οκι, όκι όκι!

Το ναι είναι άλλη μια αγαπημένη λέξη, όπως και το βέβαια. Για το τελευταίο δεν είμαι σίγουρη πως το δίχρονο βλαστάρι έχει κατανοήσει πλήρως το νόημα. «Ξέρεις τι είναι το καγκουρό;» Βέβαια, απαντά θριαμβευτικά το αστέρι.

Και τελευταία αρχισε ο έρωτας ο τρελλός με το τίποτα. «Τίποτε μαμά τίποτα» λέει σπαραχτικά μερικές φορές κλαίγοντας γοερά όταν βλέπει να του ανακοινώνω πως φεύγω για το γραφείο...

Κυριακή 15 Μαρτίου 2009

Ο μαγικός κόσμος των δίχρονων

...θα ξεκινήσει σε δυο μήνες ακριβώς απο σήμερα και για τον Δημήτρη. Είναι τερατώδες κλισέ να λες πόσο γρήγορα περνάει ο χρόνος οπότε δεν λέμε τίποτε απλά προσπαθούμε να μην χάνουμε τις στιγμές μαζί του. Το καλύτερο είναι συνήθως τα σαββατοκύριακα όπως όλων, που κάνουμε μικρές εκδρομές μες την πόλη και απολαμβάνουμε τα πιο συνηθισμένα πράγματα ως εκπληκτικές νέες εμπειρίες.
Η μεγάλη απόφαση των ημερών ήταν ότι γραφτήκαμε και σε παιδικό σταθμό για να πάμε απο του χρόνου και ανυπονούμε απο τώρα για αυτό. Σχολιάζουμε τα κίτρινα σχολικά που θα έρχονται το πρωί και θα μας φέρνουν πάλι στο σπίτι το μεσημέρι κτλ κτλ.
Εν τω μεταξύ αρχίσαμε ξανά να ψάχνουμε για νταντά που λόγω ασύμετρων ωραρίων θα πρέπει να μένει μέσα στο σπίτι οπότε είναι μια καλή ευκαιρία να διαπιστώσουμε ξανά τις λιγοστές επιλογές και πόσο δύσκολο είναι αυτό το καφάλαιο.
Ο Δημήτρης είναι μες τις ερωτήσεις και έχει ερωτευτεί την λέξη 'παπαγάλος' όπως και το τραγούδι των Μαζου εντ δε Ζου! Εμαθε να το βάζει μόνος του επίσης. Κι όταν είναι στο αυτοκίνητο ζητάει το 'μπάλα-μπάλα' απο τα ζουζούνια.
Οι προσπάθειες τις μαμάς του να ακούει (μονο) την Λιλιπούπολη, τον Πέτρο και τον Λύκο και λιγάκι θεία Λένα, πήγαν στράφι, αλλά χαλάλι του αφού ανακαλύπτει την δύναμη της επιλογής.
Σε γενικές και ειδίκές γραμμές όλα είναι συνηθισμένα και νορμάλ. Μου αρέσει που μεγαλώνει και όταν τον ρωτάς αν πχ θέλει να δοκιμάσει κάτι καινούργιο απαντάει 'ναι ναι' που δείχνει ανοιχτός και περίεργος.
Εχουμε και τα κολήματά μας φυσικά πχ με την οδοντόκρεμα των μεγάλων (που πια την κρύβουμε στο συρτάρι). Προχθές στο σούπερ μάρκερ δεν άφηνε το σωληνάριο ούτε για να χτυπήσουν την τιμή και έμπηξε μια φωνή που μας άκουσαν όλοι.
Ανυπομονώ να μεγαλώσει και είμαι σίγουρη πως όταν συμβεί αυτό θα νοσταλγώ τον μαγικό κόσμο των δίχρονων.

Κυριακή 4 Ιανουαρίου 2009

Η πιο γελοία απόφαση

...που άκουσα τελευταία είναι αυτή του facebook να κατεβάσει φωτογραφίες γυναικών που θηλάζουν! Οπως ανακοίνωσε ο εκπρόσωπος τύπου του δημοφιλέστατου διαδικτυακού τόπου οι φωτογραφίες γυναικών που θηλάζουν προκαλούν, ιδιαίτερα όσες απο αυτές δείχνουν ...ρώγα (!). Αληθινά απίστευτο.
Οσες έχουμε θηλάσει τα μωρά μας ξέρουμε πως να θηλάζεις και να έχεις στο μυαλό σου το σεξ ειναι λιγάκι δύσκολο. Το να θηλάζεις και να φαίνεται η θηλή του στήθους ειναι επίσης δύσκολο, βέβαια αν κάποια γυναίκα επέλεξε να ανεβάσει στο facebook φωτογραφία της την ώρα που το μωρό σταματάει τον θηλασμό για να φαίνεται η ...ερεθισμένη θηλή (!) τί να πω , έχει και η ανωμαλία τα όριά της. Οπως η ανωμαλία έχει τα όριά της και για όσους βλέποντας μια μητέρα να θηλάζει σκέφτονται οτιδήποτε άλλο πέρα από την τρυφερή ιδέα της μητρότητας. Βεβαίως αμέσως υπήρξε κινητοποίηση: δημιουργήθηκαν γκρουπ εναντίον της απόφασης αυτής από γυναίκες αλλά και άντρες και ξεκίνησε η αντίδραση γιατί ακόμα κι αν πράγματι υπάρχουν διάφοροι ανώμαλοι στο facebook αυτό δεν σημαίνει πως θα την πληρώσει ο θηλασμός.

Θηλάζει μόνο το 20% των Ελληνίδων

Στην Ελλάδα θηλάζει μόλις το 20% των μητέρων. Το ποσοστό είναι εκκωφαντικά χαμηλό. Εδώ και 19 μήνες που έγινα κι εγώ μητέρα κάνοντας πρόχειρα γκάλοπ με όσες μητέρες μιλάω, απο πωλήτριες σε καταστήματα μέχρι γνωστές, συγγενείς ή γυναίκες που τυχαία θα πιάσω μαζί τους κουβέντα έχω απογοητευτεί..Μου φαίνεται αδιανόητο νέες γυναίκες, μορφωμένες και υγιείς να λένε απίστευτα πράγματα όπως «δεν έχω γάλα».
Η άγνοια με τρελαίνει. Οι μητέρες μας θήλαζαν, οι γιαγιάδες μας θήλαζαν κι αυτό ήταν το πιο φυσικό πράγμα στον κόσμο. Θήλαζαν γιατί έτσι συνέβαινε πάντα, η φύση δεν γεννάει μπουκάλια με αφυδατωμένο γάλα αγελάδας.
ΚΑΚΩΣ δεν θήλαζε το πρώτο κύμα σκληροπυρηνικών φεμινιστριών και στην Ελλάδα όταν μαζί με τα σουτιέν έκαψαν -έτσι νόμιζαν τότε- και την σκλαβιά του θηλασμού. με το επιχείρημα ότι η γυναίκα δεν είναι προβατίνα να θηλάζει (ενώ είναι προορισμένη πχ να εργάζεται δέκα μέρες μετά την γέννα 9 με 9) ενοχοποίησαν τον θηλασμό.
Προκειμένου να βάλουν και καλά στο παιγνίδι και τον άντρα υπεραμύνθηκαν του μπιμπερό. Το επιχείρημα ατράνταχτο επίσης: με το μπιμπερό και ο άντρας μπορεί να μοιραστεί εξίσου τα βάρη της ανατροφής του μωρού, η γυναίκα μπορεί να τον δοκιμάσει σκληρά και επι πραγματικού κάθε βράδυ στο 'γερμανικό' 2-4 για να ταίσει το βρέφος ενώ εκείνη θα συνεχίσει τον ύπνο της.
Αποτέλεσμα: εκατοντάδες χιλιάδες μωρά στερήθηκαν το φυσικό και αναφαίρετο δικαίωμά τους στον μητρικό θηλασμό. Χιλιάδες μωρά είναι μονίμως άρρωστα, ευάλωτα στα πιο απίθανα πράγματα, επιρρεπή στο άσθμα ...Κι όσο για την περίφημη θετική προσκόληση στην μητέρα, (που επιτυγχάνεται από 0-3 μηνών) αυτά θα τα ανακαλύψει ο ψυχαναλυτής τρεις-τέσσερις δεκαετίες αργότερα...
Οι ελληνίδες γεννούν στα ιδιωτικά μαιευτήρια,κι επάνω τους πέφτουν νοσοκόμες και μαίες που αντί να τις ενθαρρύνουν ειλικρινά λένε -όπως και πολλοι μαιευτήρες- παραπλανητικά του στυλ «ταίστε το τώρα που κλαίει με το μπιμπερό για να μην πάθει ίκτερο και συνεχίζεται με μεικτό θηλασμό».
Γυναίκες που νομίζουν ότι θα τους ...πέσει το στήθος αν θηλάσουν, βαριούνται να ξυπνούν συνέχεια το βραδυ για να θηλάσουν το μωρό, προτιμούν να το στουμπώνουν με 180 ml το βραδυ για να μην πεινάει ώστε να κοιμούνται όλοι ήσυχοι μέχρι τις 7 το πρωί.
Τωρα αν το στομαχάκι ενός βρέφους απο 0 εώς 6 μηνών πονάει από ολο αυτό το πράγμα που λέγεται 'υποκατάστατο μητρικού γάλακτος' κι αν στερούν απο το παιδί τους τα πολύτιμα αντισώματα και άλλα συστατικά του μητρικού, εκτός απο την ανάπτυξη του φυσικού δεσμού μητέρας-παιδιού με ότι αυτό συνεπάγεται για την συναισθηματική του ισορροπία δεν τις νοιάζει. Νοιάζονται περισσότερο για το ότι μπορούν ΑΜΕΣΩΣ να αρχίσουν δίαιτα (με τον θηλασμό τρέφεσαι όπως στην εγκυμοσύνη), μπορούν άφοβα να καπνίσουν και να πιούν αλκοόλ και καφέ.
Εξαιρώ φυσικά γυναίκες που έχουν ιατρικά προβλήματα, που για λόγους επαγγλεματικής επιβίωσης πρέπει αμέσως να γυρίσουν στην δουλειά τους, γυναίκες που δεν έχουν θηλή (μικρό ποσοστό) κτλ.
Οπότε μέσα σε αυτό το πλαίσιο το μην προάγουμε όσο μπορούμε και την ιδέα του μητρικού θηλασμού με όποιον τρόπο απλά μου φαίνεται όχι μόνον οπισθοδρομικό αλλά σχεδόν ύποπτο.