Τρίτη 21 Αυγούστου 2007

Προεκλογικό κλίμα

Γειά σας!

Ξέρω ότι χαθήκαμε λιγάκι και δεν σας είπα ποτέ τα βάσανα της επιστροφής απ'την εξωτική Κυλλήνη. Όμως είμαι βέβαιη τελικά πως όποιος έχει κάνει αυθημερόν 600 και βάλε χιλιόμετρα με μωρό και σκύλο στο αυτοκίνητο καταλαβαίνει πως πρόκειται για μια επώδυνη εμπειρία.

Μετά όμως? Μετά συνεχίσαμε δριμύτεροι! Αφού χρειαστήκαμε δύο μέρες για να συνέλθουμε ξαναπακετάραμε και αυτή΄πη την φορά πήραμε το πλοίο. Δώσαμε κάτι παραπάνω αλλά άξιζε τον κόπο. 535 ευρώ στοίχισε η μετάβασή μας σε δημοφιλές νησί των Κυκλάδων αλλά αυτή τη φορά τόσο το μωρό, όσο κι ο σκύλος, ταξίδεψαν VIP και το φχαριστήθηκαν. Φιλοξενηθήκαμε σε σπίτι εύπορων φίλων με πισίνα. Ήταν τέλεια. Εκεί δε, ανακαλύψαμε πως τόσο καιρό είχαμε βάλει ΛΑΘΟΣ το παιδικό καθισματάκι! Αντί η ζώνη ασφαλείας του μωρού να ξεκινάει πάνω από τους ώμους για να πιάνει το σωματάκι, εμείς την βάζαμε στα ...μπούτια του! Όσο σκέφτομαι το ταξίδι στην καρμανιόλα της Κορίνθου-Πατρών ανατριχιάζω.


Η ασφάλεια και η ...μέση μου

Ωραία ήταν στο νησί. Έκανα μια απογευματινή αγχωμένη βουτιά στην θάλασσα και βγήκα άρον άρον γιατί το μωράκι έκλαιγε. Αυτά είναι τα κακά του θηλασμού. Αλλά δεν μετανιώνω ούτε στιγμή. Θα το θηλάζω μέχρι να στερέψει το γάλα. Α! Βούτηξα και δυο-τρεις φορές στην πισίνα. Ήταν τόσο ωραία. Χαλάρωσε λίγο το σώμα μου που υπάρχουν στιγμές που δεν το ελέγχω από την κούραση. Γράφουν και τα βιβλία ότι πρέπει να παίρνουμε αγκαλιά τα μωρά για να αισθανθούν ασφάλεια. Πόσο αγκαλιά όμως? Συνέχεια αγκαλιά ή που και που αγκαλιά? Μου 'χει πέσει η μέση και έχω κλατάρει. Χθες το βράδυ (γυρίσαμε πια σπίτι) στις 9.30 που κοιμήθηκε το μωρό πήγα κι εγώ στο κρεββάτι! Δεν άντεχα άλλο. Απλά έσερνα τα πόδια κουρασμένη τόσο πολύ. Ο άντρας μου τα χασε. Λίγο ακόμα και θα με πήγαινε σε νοσοκομείο. Απλή υπερκόπωση, τον καθ ησύχασα. Μετά βίας είδα δελτία ειδήσεων. Ήταν όμως τόσο διασκεδαστικά τώρα με τις εκλογές.
Όλοι μοιράζουν λεφτά στις μαμάδες. 1000 ευρώ ο ένας, 2000 ο άλλος. Παιδιά γίνεται να δώσετε κάτι προκαταβολικά γιατί με όσα έχουν συμβεί δύσκολα σας πιστεύουμε πιά? Όσο για τα τηλεοπτικά σποτ , τι να πω! Μια απ τα ίδια. Μα νομίζουν ότι δεν έχουμε μνήμη?

(ακούω φωνούλες, ξέρετε τώρα, γι αυτό σας αφήνω για λίγο)

συνεχίζεται

Δεν υπάρχουν σχόλια: